Трибрахий

Трибра́хий, я, м. [греч. tribrachys < tri... трех... + brachys краткий]. лит. Безударная стопа в стихах трехсложных размеров; схематически: - È È | È È È | - È È (в дактиле), или È - È | È È È | È - È (в амфибрахии), или È È - | È È È | È È - (в анапесте). | Пример трибрахия: Треволне́нья мирско́го далёкая, С неземны́м выраже́ньем в оча́х, Русоку́драя, голубоо́кая, С тихой гру́стью на бле́дных уста́х (Некрасов).| | Ср. пиррихий.